Uğruna

Hangi tasvir onu daha iyi betimler

Hangi duygunun ardına sığınır anısından yokuşlar geçen haşin oda

Perdeleri açmadığın sürece ışık nedir bilmez

(Lügatına yalnız mumlar lambalar dahil)

Üstelik insan manzaralı

Kim bilir kaç acıya gebe, kaç bin sevincin tortusu

Ben bir kez çağırdım mı

Kucak dolu bir umudun coşkusu

İçinde ölebilirim

İçinde uğruna kırık bir aşktan farksız bir tablo için gözyaşı dökebilirim

Kargınlıklara köprü kurup

Onları öpüştürebilirim.

Mühim değil

Seni arada bir kez daha anımsayabilirim

Keskin ve bir o kadar da yumuşak yüz hatlarını

Narin ellerinin bir kadeh beyaz şarapla buluştuğu anı

İnan, seni hiç unutmayabilirim

Ki ben

Bana yaşadığımı hatırlatan bu odada

Uğruna baharlar doğurabilirim.