Hangi tasvir onu daha iyi betimler
Hangi duygunun ardına sığınır anısından yokuşlar geçen haşin oda
Perdeleri açmadığın sürece ışık nedir bilmez
(Lügatına yalnız mumlar lambalar dahil)
Üstelik insan manzaralı
Kim bilir kaç acıya gebe, kaç bin sevincin tortusu
Ben bir kez çağırdım mı
Kucak dolu bir umudun coşkusu
İçinde ölebilirim
İçinde uğruna kırık bir aşktan farksız bir tablo için gözyaşı dökebilirim
Kargınlıklara köprü kurup
Onları öpüştürebilirim.
Mühim değil
Seni arada bir kez daha anımsayabilirim
Keskin ve bir o kadar da yumuşak yüz hatlarını
Narin ellerinin bir kadeh beyaz şarapla buluştuğu anı
İnan, seni hiç unutmayabilirim
Ki ben
Bana yaşadığımı hatırlatan bu odada
Uğruna baharlar doğurabilirim.
Çok ağır ve yoğun..
Yüreğinden,yüreğimize…
Ellerinize, yüreğinize, kaleminize sağlık.